مشتری اومد و چندتا جنسی که گذاشته‌بود روی میز رو حساب کرد و رفت. آخرِ شب صندوق چک شد و همه‌چی اوکی بود و من با خیالِ راحت از اینکه اشتباهی رخ نداده، سیستم رو خاموش کردم و رفتم بسلامت.

چند روز بعد همون خانم با فاکتورِ اجناسی که خرید کرده‌بود اومد و تونست اثبات کنه که یه جنسِ گرون‌تر براش دوبار فاکتور شده و یه جنسِ ارزون‌تر اصلا براش فاکتور نشده و در واقع ۲۵تومن اضافه‌تر ازش گرفته‌بودم که بهش برگردوندم.

بعد از رفتنش با خودم می‌گفتم قطعا چنین اتفاقاتی بارها و بارها افتاده حالا نه فقط داخلِ مغازه بلکه هر جای دیگری و من قطعا بصورتِ ناخواسته حقّی رو ناحق کردم که برای جبران‌کردنشون هم راهی به ذهنم نمی‌رسه مگر چیزی که توی اسلام بهش می‌گن «رد مظالم». بنظرم هرکسی باید بخشِ کوچکی از درآمدش هم که شده رو اختصاص بده به همین قضیه چون فکر می‌کنم هیچ‌کس نمی‌تونه ادّعا کنه که ناخواسته حقّی رو ضایع نکرده باشه!

تکبیر حضار👌
😂😊
سلام آقا محمد عزیز. چقدر خوب فرمودین.
یاد این قسمت از دعای مخصوص روز دوشنبه افتادم:
«...وَأَسْأَلُکَ فِى مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِى، فَأَیُّما عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ، کَانَتْ لَهُ قِبَلِى مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ، فِى نَفْسِهِ، أَوْ فِى عِرْضِهِ، أَوْ فِى مَالِهِ، أَوْ فِى أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ، أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا، أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوَىً، أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ، غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً، وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً، فَقَصُرَتْ یَدِى، وَضَاقَ وُسْعِى عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ وَالتَّحَلُّلِ مِنْهُ...»؛

یعنی:
و پرداخت حقوق بندگانت را که بر عهده دارم از تو درخواست می‌کنم، پس هر بنده‌ای از بندگانت و هر کنیزی از کنیزانت که او را نزد من حقی پایمال شده باشد که در آن به جان یا آبرو یا مال یا خانواده‌اش یا فرزندش ستم روا داشته‌ام یا غیبتی از او کرده‌ام یا بر اثر میل خود یا خواهش دل یا تکبّر یا خشم یا خودنمایی یا تعصّب بر او باری نهاده‌ام، این بنده یا کنیزت غایب باشد یا حاضر، زنده باشد یا مرده و دستم کوتاه شده و توانائی‌ام محدود از پرداخت آن حق یا طلب حلالیت از اوست؛ از تو می‌خواهم ای کسی که رفع نیازها در اختیار اوست و حاجات در برابر مشیت او اجابت‌پذیر و به‌ سوی اراده‌اش شتابانند، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و آن بنده را که بر او ستمی کردم هرگونه که خواهی از من راضی گردانی و از سوی خود مرا رحمت عطا کنی، چه آمرزیدن از تو نکاهد و بخشیدن به تو زیان نرساند...
سلام محمّدهادی عزیز و تشکر از نقل‌قولی که کردی :)