نه جزو افرادی هستم که کلّا مطالعه نمی‌کنن و نه جزو اونایی که مطالعه‌کردن توی برنامۀ همیشگی‌شون هست. تا جایی که فرصت و تواناییِ غلبه بر تنبلی داشته‌باشم کتاب می‌خونم و حمایت میکنم از کتابخوانی. تا الآن سه‌بار با خانم‌های مختلفی توی سطح شهر برخورد داشتم که یه کولۀ پر از کتاب روی دوششون هست و چندتایی هم توی دستشون. بعد کاملا محترمانه اجازۀ معرفی‌کردنِ کتاب‌ها رو می‌گیرن که بعد از مثبت‌بودنِ جواب از طرفِ من، شروع می‌کنن به معرفی.
همینطور که مشغول معرفی هستن، فکرِ من می‌ره سمتِ کلّی کتابِ نخونده‌ای که توی طاقچۀ خونه و طاقچۀ گوشیم دارم امّا باز دلم نمیاد بگم نه و حداقل یک مورد رو ازشون می‌خرم. امروز که برای بار سوم اقدام به خرید کردم مطمئن شدم که قیمتِ کتاب‌های این افراد نسبت به جاهای دیگه و نسخه‌های الکترونیکی بیشتر هست یعنی آدم احساس می‌کنه همینطور کشکی یه قیمت زدن روی کتاب‌ها و این افراد هم با یه تخفیف جزئی دلت رو راضی می‌کنن امّا با اینحال باز هم گرون در میاد.
اونم محتوای کتاب‌هاش اصلا جذاب نبود
فکر میکنم اغلب اینها و یا خیلی از این نمایشگاه‌های حاشیه‌ای
کتابهاشون بیشتر تو دسته روانشناسی زرده
یا مثلا کتاب‌های مطرح رو با ترجمه‌های بسیار ضعیف و سطحی میارن به اسم تخفیف ۵۰ درصد عرضه می‌کنن
اینها بیشتر آسیب به صنعت نشر اصیل و بحث ترویج کتابخوانیه...