اینکه بتونی مهارت پیدا کنی تو لذّت‌بردنِ از داشته‌هات خیلی کار بزرگیه. اگه بهترین و بالاترین مدل از لپ‌تاپ، موبایل، خونه و هر چیز دیگه‌ای هم داشته‌باشی بعد از یه مدّت دوباره می‌بینی سریِ جدیدشون با امکانات و جذّابیتِ بیشتر به بازار اومده و باز دلت براشون غنج می‌زنه و با کمال تاسف احساس نارضایتی از داشته‌هات میاد سراغت.

تو زمینۀ حقوق هم همینطوره، مقدار حقوقی که یه روزی آرزوی قلبیت بوده رو بهش می‌رسی و کلّی کیف می‌کنی، امّا فقط کافیه مدّتی بگذره؛ دوباره حس نارضایتی برای رسیدن به عددِ جدید میاد سراغت و از همون مقداری که داری و شاید آرزوی خیلی‌هاست گلایه‌مند می‌شی!

واقعا راهکار این رضایتِ قلبی و از ته دل چیه؟ برای اینکه یه گوشی داشته باشی و همۀ کاراتو رواج بده و دیگه به یه گوشیِ دیگه فکر نکنی، برای اینکه مشخصاتِ سخت‌افزاریِ گوشی‌های دیگه دلتو نلرزونه و همچنان به گوشیِ خودت عشق بورزی باید دقیقا چکار کنی؟