روش‌های مختلفی وجود داره که مرتکب کار اشتباهی نشی، اصلا هم فرقی نداره که توی چه زمینه‌ای باشه. خیلی‌وقتا خیلیا هزارتا راه بهت معرفی می‌کنن که کمکت کنن اما من اینو خوب فهمیدم که عموما جواب نمی‌ده.
از خدا که پنهون نیست از شما هم پنهون نباشه، منِ محمّد نمی‌تونم خیلی از کارهای اشتباه رو مرتکب نشم پس باید دنبالِ یه راه‌حل باشم که اصلا ورود نکنم به موقعیت‌هایی که اون کارها داخلش انجام بشه.
چند فصلی از برنامۀ جوکر رو دیدم، داخلِ یکی از فصل‌ها یوسف تیموری هم بود که همون فصل برام بسیار تامّل‌برانگیز شد. فکر کن یه عکس از دیگر شرکت‌کننده‌ها رو با گوشیش ویرایش می‌کرد و حالت طنز بهش می‌داد، بعد گوشیش رو بر می‌داشت و نشونِ تک‌تکِ شرکت‌کننده‌ها می‌داد. فقط کافی بود یه نفر کمی مقاومت کنه و بخواد اون رو جدّی بگیره، دیگه خدا باید به دادش می‌رسید از بس این آدم سمج بود و تا یه خنده رو از اون فرد نمی‌گرفت، ول نمی‌کرد.
از اونور افرادی هم وجود داشتن که با بی‌تفاوتیِ کامل نسبت به عکس و خودِ یوسف تیموری برخورد می‌کردن؛ شبیه به قطبِ هم‌نامِ آهن‌ربا باعث دفع و دورشدنِ یوسف تیموری می‌شدن!
مدّتی هست که وقتی بخوام به درست یا غلط‌بودنِ کارای خودم پی ببرم، از ترفندِ نگاهِ از دور استفاده می‌کنم. یه دوربینِ ذهن‌سازو می‌گیرم دستم و شروع می‌کنم به نگاه‌کردنِ دیگران، فقط نگاه بدون هیچ‌گونه عکس‌العملی خاصّ!
جوابا یکی پس از دیگری خودشون رو نشون می‌دن :)