خیلی چیزها نوسان دارن از طلا و پول و ماشین گرفته تا همین وبلاگ نویسی. نوساناتی که سینوسی وار به جون هر وبلاگ نویسِ متعهدی افتاده! فکر می کنم هر چی می کشیم از احساسات هست بطوریکه هر از مدّتی یک تصمیم می گیریم و از قضا اون رو هم عملی می کنیم حالا با حذف وبلاگ، حذف مطالب و از سرگیری مجدد، تغییر سبک نگارش، غیبت ناگهانی، مهاجرت به یک وبلاگ و یا سرویس دیگه و چیزهای دیگری که شاید خود شما هم بهش مبتلا شدید.
تجربه به خود من آموخته کمتر کسی پیدا می شه که پا به عرصه وبلاگ نویسی بذاره و بتونه اون رو به راحتی فراموش کنه و قید نویسندگی رو بزنه! اگر کسی پیدا بشه که واقعا این کار رو انجام بده شاید جزو دو دسته از افراد باشه:
یکی از روز اول با مطالب کپی پیست وارد این دنیا شد و لذت نویسندگی رو تجربه نکرد. یکی هم لذت رو تجربه کرد اما اولویت مهمتری رو پیدا کرد و قید این دنیا رو زد. بغیر از این دو حالت، هر حالت دیگه ای که باشه نقد بهش وارد هست اگر چه برای حالت دوم هم می شه گفت بالاخره برای اکثر افراد انقدی درگیری وجود نداره که حتی شده در طول یک ماه، نتونن یک مطلب ناقابل رو ارسال کنن.
جوگیری هم معضلیست که گاهی به جون ما وبلاگ نویس ها میفته و باعث می شه یهو هر چی مطلب شخصی و خصوصی داریم رو در قالب متن بریزیم توی وبلاگ بعد یکم که می گذره همش با خودمون کلنجار می ریم که نکنه یه وقت از این مطالب شخصی سوء استفاده بشه و در اقدامی غافلگیرانه کل مطالب رو حذف می کنیم.
نوشته ی نقل بلاگ
در ۷ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۱۱
با موضوع
حرف دل وبلاگی
