نقل ‌بلاگ

یک عمر بی تو من پر از تشویش بودم -- لبخند بود و من ولی ، دلگیر بودم
مثل پرنده تو قفس ، غمگین و خسته -- از این سراب بی نهایت ، سیر بودم
تموم فکر و ذکرم حرف مردم -- من حتی از خودم هم دور بودم
تو اون روزا تو رو گم کرده بودم -- تو پیشم بودی و من کور بودم
از اون مرداب تنهایی و تردید -- تو بودی که منو آزاد کردی
پناه خستگی هام شدی تو -- من درمونده رو هم یاد کردی
حالا این روزا خوب و سر به راهم -- به آینده امید و عشق دارم
به لطف تو به بی راهه نرفتم -- نمی خوام دیگه پامو کج بذارم
می دونم با منی تا اخر راه -- منو مدیون خوبی هات کردی
چقدر دلچسبِ مجنون تو بودن -- تویی که مرهم هر زخم و دردی