نقل بلاگ

۳ ۰

احتمالا همه ما شنیدیم که می گن اتفاق خبر نمی کنه ولی خب با زیر و بالا کردن بعضی از مسائلِ پیرامونم متوجه شدم که اتفاق اونقدرها هم مهمون ناخونده نیست که بی خبر وارد زندگی هرکس بشه . از یه مثال مجرّب که برای خودم اتفاق افتاده می گم :

ماجرا از وقتی شروع شد که پسر ، توانایی راه رفتن رو پیدا کرد و به درجه ی بالایی از شیطنت رسید بطوریکه در هر لحظه دنبال سرگرمی جدیدی بود و هست . با بالارفتن سن و عقل شیطنت های حرفه ای و البته خطرناک تری هم شکل گرفت . تلویزیون روی دیوار خونه نصب بود و تقریبا هرروز شاهد پرتاب هرچیزی که به دستش میومد به سمت تلویزیون بودیم البته یک سری چیزها از پرتاب گذشته بود و می رفت کنار تلویزیون و مدام ضربه می زد به صفحه ؛ همسر پیشنهاد داد گفت محمّد اگه می شه تلویزیون رو ببر بالاتر که حسین یه وقت خرابش می کنه و من هم هی پشت گوش انداختم . تا این که قسمت شد و برای اربعین عازم کربلا شدم و وقتی برگشتم شاهد خورد شدنِ صفحه تلویزیون توسط آقا با همکاری ملاقه بودم . خب برای مدّتی با تلویزیون 14 اینچ مادر سر کردیم و خدا قسمت کرد و دوباره تلویزیون خریدیم اما این بار فاصله تلویزیون با سقف کمتر از 20،10 سانت هست . پدرِ گردنمون در میاد ولی حداقل خوشحالیم که تلویزیون دیگه آسیبی نمی بینه :|

۱۰ ۰

مثلا داره لیبل می زنه می گم مهدی نزن اما متوجه نمی شه و می زنه و کدها قر و قاطی می شن و من جوش میارم ، داریم گونی میاریم داخل اون هم سرش پایین هست و قصدش کمک هست بعد می گم مهدی بذاریمش اینجا ، اما یهو می بینم خارج از برنامه یه مسیر دیگه می ره و باز اعصابم خورد می شه و حرفی می زنم بهش . بارها شده که متوجه شدم اصلا حرف ما رو درست متوجه نمی شه و فقط یه هاااا می گه یعنی فهمیدم ولی مطمئنم واقعا متوجه نشده و خودش کشش نداده ..
همیشه به اطرافیان نزدیکم  نقد داشتم که چرا هیچ وقت نمی رن دنبال این که چطور با یک فرد دارای لکنت که من باشم رفتار کنن ؟ چرا همش از سر ترحم وسط حرفام می پرن ؟ چرا هیچ وقت نمیان در مورد مشکلم باهام صحبت کنن و باهام روراست نیستن ؟
امروز جواب سوالم رو پیدا کردم .. آیا خود من که حتی توقع بیشتری هم وجود داره از خودم بدنبال این رفتم که آداب معاشرت با کسی که کم شنوا هست رو یاد بگیرم ؟ آیا رفتار من باعث این نشده که مهدی فکر کنه داره بهش ترحم می شه ؟
واقعا موندم چرا همیشه دنبال علت هایی فراتر از حد تصور هستم ، چرا با وجود این که هنوز ساده ترین و پرتکرار ترین مسائل در نزدیکی من هست دارم دنبال حل مسائل متفرقه و بی اهمیت و در دوردست می گردم .
بفهم پسر ، عاقبت تو رو چیزایی مشخص می کنه که از بس تبدیل شده به روزمرگریت بهش فکر هم نمی کنی .. اون دوربین شکاریت رو بذار کنار و یکم جلو پات رو ببین ، همه چی از همین نزدیکی شروع می شه !!

۱۱ ۰

هر آدمی برای خودش یک سری قوانین داره ، خیلی هاش هم بدون دخالت هیچ کس دیگه ای ساخته می شه و نمی شه بگیم ربطی به خانواده و جامعه و این مسائل داره بلکه بیشتر بخاطر این هستن که خودمون حال می کنیم باهاش ، اگه آدمی باشیم که از منطق و تفکر هم به دور باشیم هر کسی هم بخواد ما رو راهنمایی کنه و بگه که فلانی این عادت و قانونی که برای خودت ایجاد کردی مشکل داره قطعا روی ما تاثیری نخواهد گذاشت .

از یک سری قوانینِ خودساخته ای که بصورت حی و حاضر در اطرافم می بینم بگم :

۵ ۱

۵ ۳

۰ ۰

۰ ۰

۰ ۰

۰ ۰

عمده افرادی که می شناسم از جمله خودم دچار ضعف بزرگی بنام انداختن تقصیر به گردن دیگری هستیم ، یعنی شده زمین و زمان را به هم می دوزیم تا به طرف مقابل اثبات کنیم که من مقصر نیستم ! این دیگری صرفا یک شخص نیست بلکه هر چیزی می تواند باشد مثل روزگار ، شانس ، گربه ی سر کوچه ، درخت همسایه و امثالهم .. ۰ ۰